Åttande episode!

«God formiddag, godtfolk! Velkomne tilbake, vi håpar de har hatt ei god helg! Sidan vi hadde så mykje debatt om veret før helga, kan vi like godt begynne med å seie at det ikkje har betra seg. Sørlandet har vore litt uheldige med eit lett snøfall som leia til trafikkork og fleire bilistar har også køyrt av vegen. Hittil er det ikkje meld om større personskader. Vi har også fått inn ein protest mot alle klagene frå Sørlandet. Nils-Mikkel Gaup frå Alta skriv til oss at det var på høg tid at snøen kom, ettersom snøen frå i fjor haldt på å forsvinne heilt.»


I stova på hytta til familien Skinlo sit Einar, Niclas, Synne og Ingvild og klør seg i hovudet. Saman med dei sit ein usedvanleg overvektig mann og nynnar på ei bulgarsk folkevise.
Til slutt ser Niclas opp. «Ari Behn!» gjettar han, men nissen med nillemaska berre ler og rister på hovudet.
«Mamma!» følgjer Einar opp, men då ler nissen berre endå meir, og dei er like langt.
«Einar, kvifor skulle det ha vore mor di?» spør Synne fornuftig.
«Eg veit vel ikkje eg vel!» kvin han. «Men det var då som svarte!»
«Kongen?» foreslår Ingvild, og nissen nikkar.
«KONGEN!» ropar alle i kor.
«Nai, jai bare tolle,» seier nissen då, og då han ser dei skuffa andleta føyer han til eit «Onnskold.»


Seinare på ettermiddagen sit Ingvild ute og pussar barkebåten sin, i det ho høyrer det knirkar i snøen. «Hallo?» ropar ho. «Kven er det?» Men ho får ikkje noko svar, og knirkinga stansar. «HAA-LLOOO!» ropar igjen, og denne gongen høyrer ho noko som rører seg der ute, før noko relativt stort og heilt svart kjem byksande mot ho på fire bein igjennom snøen.
«KA FAEN!?» skrik ho, snur seg om og stormar inn i hytta. «EINAAAAR! Synne! HJEEELP!»


Korleis har det seg at når eg først hugsar å kjøpe mjølk sånn at eg kan lage middag, så gløymer eg å kjøpe baguettar til å ete saman med det?
Kor mange svarte ting på fire bein har vi på Skinlo? Eller er det Remus Lupin?
Har eg begynt å gå tom for spørsmål?