Tiande episode!

«VI HAR FANGA DEN!!»
Einar, Niclas, Ingvild og Synne ivrar ut på den smale verandaen, og kanskje riktig, rett rundt hjørnet sit det nokon i Einar si varulvfelle. Niclas stirrar forskrekka. «Men det er jo...»
«Soloartist og vokalist i The September When og Mods, MORTEN ABEL!» stemmer dei andre i.
«Ver forsiktige!» advarer Einar. «Abelar er seige dyr, men dei lagar ubehagelege lydar når dei blir stressa.»
Men med mengder av lokking, godsnakk og ei grillpølse, får dei lokka musikaren inn i hytta utan nokon uønskte overraskingar.


«Kva skal vi gjere med han?» spør Niclas, og forsyner seg av dei siste gjenverande chipsflaka.
«Kan vi ikkje behalde han?» spør Ingvild, og kikkar bort på Morten Abel. Ho har allereie begynt å bli glad i Mods-vokalisten, som no sit på teppet og nynnar lågt på Tore Tang. Einar har tjora han til stovebordet, for å halde han ute av kjøkkenet.
«Ein Abel er mykje ansvar,» minnar Synne ho om. «Dessutan er denne begynt å bli gammal.»
«Men høyr så flink han er!» argumenterer Ingvild, mens Morten Abel byrjar å synge lågt.
Dei lyttar til songen ei stund, før Synne snakkar igjen. «Når var det Nina stakk, eigentleg?»
«Fjerde desember,» svarer Niclas nedi chipsskåla.
«Er det ingen som har kommentert det?»
«Nei.»
«Hmh.»
«Jaja,» sukkar Einar. «Vi får sjå i morgon. Ingvild, du får passe på Abelen i natt. Eg vil ikkje sjå Abel-spor i smøret!»
Ingvild tek på seg ansvaret, og dei blir sittande oppe nokre timar utpå kvelden for å høyre visesong på Stavangerdialekt, før dei trekk seg tilbake til madrassene.


Fins det meir enn ein Morten Abel, og er det forsvarleg å ha slike gåande fritt i fjellet?
Har Niclas nettopp gjort kål på den siste chipsposen? I så fall, hadde han med seg sin eigen kål heimafrå, eller fann han eit tilfeldig kålhovud? Var det eit kålhovud som vi kjenner?
Er Obama blitt kasta kål på i det siste? Kvifor er ikkje kål ei frukt?